آفتابنیوز :
سید محمد جمالیان در خصوص سوزاندن مجدد مازوت و تاثیر آن در گسترش سرطان، اظهار داشت: فرزندان و کهنسالان ما به بیماریهایی مبتلا میشوند که نشأت گرفته از عدم مدیریت یک دوره طولانی است و مردم امروز تاوان چیزی را میدهند که هیچگونه دخالتی در اجرای آن ندارند؛ بعضا مدیران هم برای توجیه سوء مدیریت خود، دلیل استفاده از سوخت مازوت را مصرف بی رویه مردم عنوان میکنند. درحالی که قاچاق و مصرف بی رویه نداریم.
نزدیک به یک پنجم مرگ و میرهای در شهرهای آلوده به خاطر آلایندهها است
وی در خصوص تاثیر عوامل مختلف در گسترش میزان سرطان، گفت: مطالعه علمی در این خصوص صورت نگرفته و آماری که داده میشود بر اساس تخمین است. اما بر اساس آنچه که وزارت بهداشت اعلام کرده نزدیک به یک پنجم مرگ و میرهای در شهرهای آلوده به خاطر آلایندهها است. SO ۲ مخصوصا در سرطان مثانه، دستگاه گوارش و بیماریهای ریوی، تاثیر زیادی دارد؛ همچنین co که از احتراق ناقص ایجاد میشود باعث افزایش بیماریهای قلبی و تنفسی شده است. زندگی دنیای صنعتی، زندگی ضد سلامت هست و متاسفانه ما با استرس و گسترش بیرویه مصرف غذاهای فست فودی مواجه هستیم که این سبک، اصلاً با سلامت همخوانی ندارد.
برنامه مدونی در حوزه سلامت روح و جسم نداریم
آقای جمالیان با بیان اینکه تصمیمات لازم که برای سلامت مردم نیاز باشد از سوی متولیان کم اتخاذ میشود، گفت: در کشورهای اروپایی امکان ندارد ادارهای در روز تعطیل باز باشد حتی بخش خصوصی هم به صورت شیفتی فعالیت میکنند چراکه به سلامت روح توجه میکنند. ولی کار کردن در ایران در روزهای تعطیل جزو افتخارات ما شده است؛ درحالی که خروجی مثبتی ندارد؛ لذا ما در حوزه سلامت روحی و جسمی برنامه مدون و قانونگذاری خوبی نداریم که اثرات خود را طی سالهای آینده خواهد گذاشت.
وی افزود: در حوزه درمان بیماران سرطانی جزو برترینها هستیم و مراکز دولتی و خصوصی گسترش چشم گیری داشته است. دستگاه شتاب دهندهای که در بخشهای دولتی و خصوصی وجود دارد جزو دستگاههای به روز دنیا است. اما بیشترین بحران ما در تهیه و قیمت داروهای شیمی درمانی است.
قیمتها به حدی بالا است که پوشش بیمهای هم هزینه درمان بیماران سرطانی را نمیدهد
آقای جمالیان در پایان خاطرنشان کرد: قوانینی مثل صندوقهای بیماریهای خاص و صعب العلاج وضع کردیم که در بیمه سلامت تشکیل شده، اما قیمتها آنقدر بالا است که هر چه پوشش بیمهای را بالا میبریم باز هم جوابگو هزینههای درمان نیست؛ مثلاً یه دارویی که ۵۰ میلیون تومان قیمت دارد و مریض سه بار باید در ماه از آن استفاده کند، بیمه ۹۰ درصد آن را پوشش میدهد ولی ۱۰ درصد آن معادل ۵ میلیون تومان است که بیمار برای استفاده ۳ باره در ماه باید ۱۵ میلیون تومان هزینه کند که برای اقشار ضعیف مبلغ زیادی است و دیگر پولی برای تغذیه و اجاره منزل نمیماند؛ بنابراین باید ردیفهایی در بودجه در نظر گرفته شود و صندوقهای بیمه را تقویت کنیم.