دانستنیهای حقوقی
چنانچه رأی دادگاه راجع به ماهیت دعوا و قاطع آن به طور جزیی یا کلی باشد، حکم، و در غیر این صورت قرار نامیده میشود. چنانچه رای صادر شده از نوع قرار باشد، اصولاً امکان طرح مجدد دعوا وجود خواهد داشت.
چنانچه رأی دادگاه راجع به ماهیت دعوا و قاطع آن به طور جزیی یا کلی باشد، حکم، و در غیر این صورت قرار نامیده میشود. چنانچه رای صادر شده از نوع قرار باشد، اصولاً امکان طرح مجدد دعوا وجود خواهد داشت.
پرسش یکی از مخاطبان وکیل آنلاین در خصوص امکان طرح دعوای مجدد در صورت صدور قرار عدم استماع دعوا به شرح ذیل می باشد:
با سلام و احترام. پرونده درباره قرارداد و صلح نامهای در رابطه با انجام کار تفکیک ملک ورثهای بوده که به سرانجام رسید و زمان انجام تعهد انکار صورت گرفت و در نهایت رای بدوی به بطلان دعوی صادر شد، پرونده با ادله جدید به تجدیدنظر ارسال و در نهایت عنوان شده طبق قوانین ثبت دعوی به کیفیت مطروحه قابل پیگیری نیست و طبق ماده ۳۵۸ ق آ م دادنامه تجدید نظرخواه نقض و قرار رد دعوی نخستین صادر شده است. تفسیر این رای و آیا امکان مجدد دادخواست وجود دارد یا خیر و اینکه آیا دلایل من کافی و نوع دادخواست از لحاظ کیفی مشکل دارد.
پاسخ وکیل آنلاین: بدون رویت رای و دادخواست اولیه امکان پاسخ وجود ندارد. اما چنانچه رای صادر شده از نوع قرار باشد امکان طرح مجدد دعوای صحیح وجود خواهد داشت. چه اینکه مطابق ماده ۲۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی، چنانچه رأی دادگاه راجع به ماهیت دعوا و قاطع آن به طور جزیی یا کلی باشد، حکم، و در غیر این صورت قرار نامیده میشود.
انواع قرار
قرار در دادرسی مدنی انواعی به شرح ذیل دارد:
۱. قرار اِعدادی یا مقدماتی: قرارهایی هستند که پرونده را آماده صدور رای قاطع میکنند؛ و معمولاً در جریان دادرسی و پیش از ختم دادرسی صادر میشود. مهمترین قرار اعدادی یا مقدماتی میتوان به قرار تحقیق و معاینه محلی در دعاوی مدنی و قرار موقوفی تعقیب در دعاوی کیفری اشاره کرد.
۲. قرارهای قاطع دعوی: به قرارهایی گفته میشود که با صدور آنها پرونده از مرجع رسیدگی کننده به دعوا خارج میشود که از این لحاظ، قرارهای قاطع دعوا شبیه هستند.
۳. قرارهای شبه قاطع: قرارهای است که با صدور آنها یا پرونده از گردش و رسیدگی خارج میشود یا چنانچه از مرجع رسیدگی کننده خارج نشود، همان پرونده برای رسیدگی به شعبه یا دادگاه دیگری احاله میشود.
نحوه اعتراض به قرار
مطابق ماده ۳۳۲ قانون آیین دادرسی مدنی، قرارهای زیر قابل تجدیدنظر است، در صورتی که حکم راجع به اصل دعوا قابل درخواست تجدیدنظر باشد:
الف– قرار ابطال دادخواست یا رد دادخواست که از دادگاه صادر شود.
ب– قرار رد دعوا یا عدم استماع دعوا.
ج– قرار سقوط دعوا.
د– قرار عدم اهلیت یکی از طرفین دعوا.
انتهای پیام/