تغییرات راهبرد رژیم اسرائیل در مقابل ایران        

به گزارش مشرق، کانال تلگرامی بررسی های راهبردی نوشت:

۱. از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۴: خروج از راهبرد تدافعی به تهاجمی

از سال ۲۰۱۷، اسرائیل تغییرات بنیادینی در راهبرد منطقه‌ای خود اعمال کرد و از یک رویکرد تدافعی به استراتژی تهاجمی در برابر تهدیدات ایران، به‌ویژه در سوریه، تغییر جهت داد. این رژیم، علاوه بر انجام حملات نظامی هدفمند به مواضع ایران و متحدانش، از فشارهای دیپلماتیک برای محدود کردن نفوذ ایران استفاده کرد. پس از شهادت سردار سلیمانی، اسرائیل تلاش‌های خود را با هدف ایجاد نارضایتی عمومی در سوریه و تأکید بر اولویت سرمایه‌گذاری داخلی در ایران به جای نفوذ منطقه‌ای گسترش داد. همچنین، از طریق اعمال فشار بر روسیه و آمریکا، درصدد محدود کردن نفوذ ایران در سوریه و مسدود کردن کریدورهای زمینی آن بود. راهبردهای دیگر شامل تضعیف محور مقاومت، قطع کانال‌های ارتباطی گروه‌های شیعه، و تسریع روند سیاسی سوریه تحت رهبری عربی-غربی بود. در این چارچوب، نفتالی بنت، وزیر جنگ پیشین اسرائیل، در سال ۲۰۲۲ تأکید کرد که اسرائیل با بهره‌گیری از برتری اطلاعاتی و توان عملیاتی خود، به‌طور فعال در پی تضعیف نفوذ ایران در سوریه است. این سیاست با حملات مکرر به مواضع ایران و رهگیری انتقال سلاح به متحدانش همراه بود.

۲. سال ۲۰۲۴: اتخاذ راهبرد نظامی برای حذف مقاومت اسلامی و رویارویی مستقیم با ایران

وقایع ۷ اکتبر ۲۰۲۴ (عملیات طوفان الاقصی)، جنگ غزه، و ترور رهبران ارشد مقاومت اسلامی شامل سید حسن نصرالله و رهبران حزب‌الله و حماس توسط اسرائیل، نشان‌دهنده تغییر بزرگ در راهبرد نظامی این رژیم بود. در همین سال، حملات گسترده «وعده صادق ۱ و ۲» از سوی جمهوری اسلامی ایران علیه زیرساخت‌ها و مواضع نظامی اسرائیل به وقوع پیوست. این تحولات، اسرائیل را به اتخاذ راهبردی جدی‌تر برای رویارویی مستقیم با ایران و حذف آن از معادلات منطقه‌ای سوق داد. هدف اسرائیل در این مرحله، نه تنها حذف مقاومت اسلامی بلکه جلوگیری از احیای محور مقاومت و حفظ برتری نظامی و امنیتی در منطقه بود.

۳. سال ۲۰۲۵: حرکت به سوی ترکیبی از راهبردهای تهاجمی، دفاعی و دیپلماتیک

در سال ۲۰۲۵، اسرائیل با وجود ادامه اهداف کلی خود، رویکردهای راهبردی‌اش را بازنگری کرده است. این رژیم به جای تمرکز صرف بر حملات نظامی مستقیم، به اتخاذ ترکیبی از راهبردهای تهاجمی، دفاعی، و دیپلماتیک روی آورده است. تلاش برای ایجاد ائتلاف‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، بهره‌گیری از حمایت آمریکا به‌ویژه با بازگشت ترامپ به ریاست‌جمهوری، و تقویت سامانه‌های دفاعی و اطلاعاتی در دستور کار قرار گرفته‌اند. با این حال، سطح بی‌ثباتی در منطقه و واکنش‌های محور مقاومت، از جمله بازسازی ساختار رهبری حزب‌الله و حماس، نقشی کلیدی در تعیین موفقیت این راهبردها خواهد داشت.
این روند تحولات نشان‌دهنده تلاش مستمر اسرائیل برای مهار ایران و مقاومت اسلامی در منطقه، همزمان با مدیریت چالش‌های جدید ناشی از تغییرات ژئوپلیتیکی است.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.