روز جهانی بدون تبعیض؛ چشم‎انداز و موانع

۳ ساعت پیش ۱

روز جهانی بدون تبعیض؛ چشم‎انداز و موانع

کشور‌های غربی که در رسیدن به تبعیض صفر شکست خورده‌اند، طی دهه‌های گذشته سعی کرده‌اند واقعیتی کاملا برعکس این موضوع را به جهان مخابره کنند.

خبرگزاری میزان -

روز جهانی بدون تبعیض که هر ساله در اول مارس (۱۱ اسفند) گرامی داشته می‌شود، یک ابتکار جهانی است که از برابری، فراگیری و تنوع حمایت می‌کند. این روز به‌عنوان یک یادآوری قدرتمند عمل می‌کند که هر کس، صرف نظر از سن، جنسیت، ملیت، قومیت، رنگ پوست، حرفه، پیشینه تحصیلی، اعتقاد‌های مذهبی، یا هر عامل دیگری، حق دارد یک زندگی با عزت و رضایت داشته باشد.

این مراسم سالانه تبعیض را در اشکال مختلف روشن می‌کند و جامعه‌ای عادلانه‌تر را تشویق می‌کند. این روز هرسال موضوع منحصر به فردی را برای رسیدگی به مسائل مبرم در زمینه تبعیض اتخاذ می‌کند. 

ماهیت روز بدون تبعیض در تعهد تزلزل‌ناپذیر آن به جهانی است که در آن با هر فردی با احترام و انصاف رفتار شود. تبعیض نه تنها حقوق بشر را نقض می‌کند بلکه مانع پیشرفت اجتماعی و اقتصادی نیز می‌شود. این روز به‌عنوان بستری برای افزایش آگاهی، تقویت فراگیر و الهام بخشیدن به اقدام‌های معنادار علیه تبعیض عمل می‌کند. 

در این روز از دولت‌ها، سازمان‌ها و افراد خواسته می‌شود تا برای رفع تبعیض در تمام اشکال آن گام بردارند. از کارزار‌های رسانه‌های اجتماعی گرفته تا طرح‌های مبتنی بر جامعه، روز جهانی بدون تبعیض مردم را تشویق می‌کند تا در تلاش‌های خود برای ساختن جهانی که تفاوت‌ها را دربرمی‌گیرد، به‌جای استفاده از آنها به عنوان مبنایی برای طرد، متحد شوند.

عنوان روز جهانی بدون تبعیض سال ۲۰۲۵ «ما با هم می‌ایستیم» تعیین شده و بر نقش حیاتی جوامع در حفظ تلاش‌های جهانی بهداشت تاکید می‌کند. 

در این روز از کشور‌ها و کمک‌کنندگان خواسته می‌شود که به تعهد‌های خود احترام بگذارند و از تلاش‌های جامعه برای ارائه خدمات مراقبت‌های بهداشتی به گروه‌های آسیب‌پذیر و به حاشیه رانده شده حمایت کنند؛ همچنین از آنها خواسته شده از طرح‌هایی که از حقوق بشر با تلاش برای پایان دادن به تبعیض و نابرابری‌های جنسیتی، حمایت کنند. 

تبعیض گسترده در کشور‌های غربی

با وجود اینکه کشور‌های غربی همواره خود را مدافع حقوق بشر و برابری توصیف کرده و مدعی هستند که با تبعیض مبارزه می‌کنند، اما واقعیت به گونه‌ای دیگر است. این کشور‌ها خود بستر اصلی تبعیض به‌حساب می‌آیند. 

به‌عنوان نمونه، سازمان عفو بین‌الملل در جدیدترین گزارش خود از وضعیت نژادپرستی در پلیس انگلیس آورده است که نژادپرستی با تاثیر بر ابزار‌های پیش‌بینی پلیس به تبعیض‌های خطرناکی منجر می‌شود.

از فرانسه نیز می‌توان به‌عنوان نمونه‌ای دیگر یاد کرد که در آن کارمندان دولت، معلمان و دانش‌آموزان نمی‌توانند از هیچ نماد مذهبی آشکاری مانند حجاب اسلامی استفاده کنند. 

در همین حال، یک سازمان حقوق بشری در گزارشی اعلام کرد که برنامه کارگران خارجی موقت کانادا (TFWP) به گونه‌ای طراحی شده است که سوءاستفاده و تبعیض تکان‌دهنده علیه کارگران مهاجر را تسهیل می‌کند.

کمیته رفع تبعیض علیه زنان سازمان ملل (CEDAW) در ماه فوریه (بهمن/اسفند ۱۴۰۲) و کمیسیون ملی حقوق بشر یونان در ماه ژوئن (خرداد/تیر ۱۴۰۳)، نسبت به شیوع بالای خشونت مبتنی بر جنسیت در یونان ابراز نگرانی کردند. کمیته رفع تبعیض علیه زنان سازمان ملل از یونان خواست که قتل زنان را جرم‌انگاری کند، خدمات پشتیبانی را تقویت کند و تحقیقات و تعقیب را بهبود بخشد. 

تبعیض علیه سیاه‌پوستان در آمریکا، یا تبعیض علیه مهاجران و مسلمانان در کشور‌های اروپایی نمونه‌های دیگری هستند. این افراد حتی اگر شهروندان این کشور‌ها باشند، با انواع تبعیض مواجه خواهند شد و این موضوع نشان می‌دهد که کشور‌های غربی در مبارزه با تبعیض شکست خورده‌اند. 

انتهای پیام/



مشاهده این خبر در منبع اصلی
-->