شهید زنده است در تکثیر روح خود

به گزارش مشرق، کانال تلگرامی نواصولگرا نوشت:

یکی از نشانه های حیات شهید، تکثیر او در دیگران است. تکثیر اندیشه و تفکر او، تکثیر روحیه و شجاعت او و از همه مهمتر، تکثیر اعتقاد و ایمان او در بین مردمی که شهید از میان آنها پر کشیده است. تصویر بانوی لبنانی که در مقابل تانک اسرائیلی می‌ایستد، یکی از مصادیق این تکثیر است. روح سیدحسن عزیز در آن میان اقدام می‌کند و زنده بودن خود را به نمایش می‌گذارد.

این روحیه‌ی قهرمانانه، در ادامه‌ی حیات مقاومت در لبنان است. درواقع حقیقت این حیات در همین زنده بودن در میان مردمی است که حامل روح مقاومت هستند و آن را نسل به نسل انتقال می‌دهند و گسترش آن را برعهده دارند. یک روز مقاومت با سلاح خود الخیام و عیتاشعب را حفظ و حراست می‌کند و روز دیگر، مردمانی صرفا مسلح به ایمان و اعتقاد حقیقی، این شهرها را فتح می‌کنند. این یک مقاومت است که در شکل‌های مختلف خود را بروز می‌دهد. در تمام اینها روح مقاومت است که کار را پیش می‌برد و روح مقاومت یعنی همان شهدای زنده‌ای که در سطحی دیگر از عالم، شکل جدیدی از تلاش علیه دشمن را به کار بسته‌اند. شهید اینگونه است که زنده می‌ماند، تکثیر می‌شود و دشمن را به عقب می‌راند.

دقیقا در همان لحظاتی که زنان و مردان لبنانی روبه‌روی تانک دشمن وحشی از خود شجاعت مثال‌زدنی را به نمایش می‌گذاشتند، مردمان غزه نیز پشت خیابان صلاح‌الدین صف کشیده بودند تا به خانه‌های خود در شمال باریکه برگردند. همه می‌دانیم که خانه‌ای در آن منطقه باقی نمانده است. وحشی‌ترین موجودات روی زمین، کل شهر غزه را با خاک یکسان کرده‌اند. اما مردمانی عجیب و غریب که همه را متحیر کرده‌اند، بازهم قصد نموده‌اند که به همان خرابه‌ها بازگردند. اگر چنین رفتاری معنای حیات ندارد، پس زنده بودن را باید با چه دید و سنجید؟ روحیه‌ای که به خاکش و خون شهدایش اینچنین پایبند است و برای بازگشت به خرابه‌های آن، صف چند ده هزار نفری می‌کشد، حتما نامی جز مقاومت افسانه‌ای ندارد. این روحیه همان چیزی است که سنوار در 7 اکتبر تاریخی برای مردمان جهان به نمایش گذاشت و دشمنی آنچنان قوی را در هم شکست. حالا هزاران نوجوان و جوان آرزو دارند تا روزی مانند 7 اکتبر را نه یک بار که بارهای بار رقم بزنند. آرزویی که ان شالله دوباره محقق خواهد شد.

اما همه این تجربیات برای ما ملت ایران هم تجربه شده؛ درست در زمانیکه بزرگترین تشییع شهدای دفاع مقدس، منجر به بزرگترین نام‌نویسی برای حضور در جبهه‌ها می‌شد. ما با شهادت، زنده شدیم و زندگی کردیم و حالا این روحیه را صادر می‌کنیم. این سنت الهی را امام (ره) به ما یاد داد درحالیکه ما و دیگر ملت‌ها از آن غفلت داشتیم. امام (ره) حقیقت شهادت را در لابه‌لای روضه‌های زنده شده از حضرت سیدالشهدا (ع) به ما آموخت تا اسلحه به دست بگیریم و توحید را عرصه اجتماعی جاری سازیم. امام (ره) به ما یادآوری کرد که اگر در مسیر سنت الهی حرکت کنیم، هرگز شکست نخواهیم خورد و ما این را تجربه کردیم. حالا این تجربه در دیگر ملت‌ها هم به وقوع می‌پیوندد تا صدور انقلاب محقق شود.

اما این خون‌ها نیاز به روایت دارد. باید آنها را در قالب یک روایت منسجم بازگو کنیم. «خون نمی‌تواند جای کلمه را بگیرد» گرچه خودش حقیقتی الهی دارد اما باید در اذهان بنشیند و سپس در قلب‌ها کارگر شود. اینجاست که ما حتما و قطعا از اعضای جبهه مقاومت در لبنان و فلسطین عقب‌تریم. آنها در میانه‌ی آتش و بمب، کلمه می‌سازند و با آن، دشمن را به زانو درمی‌آورند. برای آزادی اسرای صهیونیست، جزئی‌ترین نکات تصویری را رعایت می‌کنند تا واقعیت ماجرا که شکست دشمن است را برای همه روایت کنند. مهمترین تصاویر و رازهای خود را بعد از 15 ماه برای لحظه آتش‌بس آماده می‌کنند تا نه امر امنیتی خدشه ببیند و نه روایت کامل‌شان دچار مشکل شود.

ما برای روایتگری موثر، نیازمند اعتماد و سرمایه اجتماعی هستیم. و برای ایجاد سرمایه اجتماعی نیازمند عناصر مختلفی از جمله روایت موثر هستیم. این چرخه باید دوباره به شکل موثر بچرخد تا این عقب‌ماندگی رفع و رجوع شود.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.