۴ ساعت پیش به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین استان سمنان ، یدالله زیارتی از اساتید برجسته سرامیک ایران است که اصالتا اهل مهدی شهر( سنگسر) است وی فارغ التحصیل هنرهای تجسمی از دانشگاه ناگویا زوکه ژاپن و ۳۸ سال سابقه در حوزه ی سفال و سرامیک و چینی را داشته و متخصص در ساخت لعابهای ماکروکریستالین ، محقق و مولف کتابهای در حوزه ی سفال و سرامیک و چینی و همچین ایشان به تازگی موفق به ساخت چینی در ۱۱۰۰ درجه شده اند ( پرسلان پخت پایین ) این استاد برجسته طی یادداشتی نقدی بر دوسالان سرامیک ایران را برای خبرگزاری خبرآنلاین استان سمنان ارسال کرده است که متن آن به شرح زیر می باشد:
ـ برگزاری ورکشاپهای آموزشی لعاب ماکروکریستال و پرسلان پخت پایین .
۱- در ابتدا از هیات رییسه انجمن سفالگران هنرمند و دیگر دست اندرکاران برگزاری دوسالانه بخاطر زحماتشان تشکر میکنم و سپس این سوال را مطرح کنم که چه سیاست‌و روشی باعث شده که ما جای بسیاری از هنرمندان سفال و سرامیک و چینی ایران را در دوسالانه خالی میبینیم؟
از یکی از دست اندرکاران پرسیدم گفتند کار ما برگزاری دوسالانه بوده که انجام دادیم.
باید بگویم می‌توانستیم با آماده کردن بستری مناسب همه هنرمندان شایسته را جمع کنیم.
چه اشکالی دارد اگر چهره های حرفه ای و هنرمند را شناسایی و دعوت به دوسالانه کنید؟
میتوان یک کارگروه برای شناسایی این افراد و دعوت به دوسالانه تشکیل داد تا هنرمندان گریزان از سیاستهای انجمن یا بی اطلاع از چنین رویداد نیز جذب و دعوت شوند.
۲- در این دوسالانه شما به یک نفر آنقدر فضا داده آید که حتی برای نمونه یکی از شرکت کننده ها قفسه مانند کتابخانه بزرگی را قرار داده و پر از سرامیک های تقریبا یک شکل و ساخته شده با یک تکنیک کرده تا بی کرانگی را نشان دهد.
دیگری فضای بزرگی را گرفته و قطعات یک شکل فراوان را آویزان کرده تا بیکرانگی را نشان دهد و از این قبیل فراوان و بشکل قالبی دیده میشود.
آیا نمیشد بجای آنکه یک نفر باندازه ۲۰ و ۳۰ یا ۵۰ کار قرار دهد تعداد بیشتری جذب میشدند تا هم افراد بیشتری مشارکت کنند و هم تنوع و کیفیت نمایشگاه هم غنی تر شود؟
در این مورد هم سوال کردم گفتند ما دعوت کردیم و کارهای بهتر اینها بودند که در نمایشگاه قرار دادیم، ولی باید بگویم که توان سرامیک کشورمان چندین برابر این است، حتما راهی هست که همه را جمع کنیم.
۳- تعیین تم برای دوسالانه:
چندسال پیش موضوع دوسالانه «سرامیک به عنوان رسانه» بود سالهای بعد هم نظیر اینها و امسال رسیدیم به « بیکرانگی» و بیچاره شرکت کنندگان ، باید بگویم به شکل مضحکی کاری را که ارائه کرده اند تعدادی از آن کنار هم چیده اند تا بیکرانگی را نشان دهند و برگزار کننده را راضی کرده امیدوار باشند که از داوران نمره بگیرند و این داستان در مورد انبوهی از کارها مشهود است.
بشکل آزاردهنده و چشمگیری موضوع کارهای تکراری کنار هم قرار داده شده را در این نمایشگاه میبینیم.
ولی پیشنهاد من اینست که نمایشگاه به چند بخش تقسیم شود:
الف- لعابهای خاص
ب- فرمهای خاص
پ- نقش برجسته و مجسمه های سرامیکی
ت- کارهای چرخکاری
ج- نقاشی زیرلعابی، رولعابی و هفت رنگ و غیره
چ- اکسسوری و زیورآلات سرامیکی
ح- کارهای خلاقانه و نوآورانه در سرامیک
خ- و غیره
اگر نمایشگاه در چند بخش تشکیل شود گروههای بیشتری در نمایشگاه شرکت می‌کنند و ما با تنوع و خلاقیت‌های بیشتری مواجهه خواهیم شد، مهم اینست که کمیته شناسایی هنرمندان حرفه ای و شاخص را انتخاب و دعوت کند.
۴- دیگر اینکه اگر بجای مسابقه ، نمایشگاه بزرگ دوسالانه داشته باشیم تا تمام فعالان خوب و عالی که قبلاً با تحقیق شناسایی شده اند را شرکت دهیم یک دوسالانه ی قوی و خوب و پرشور و تشویق کننده و آبرومند خواهیم داشت و اگر پرسیدند برنده چه کسانی هستند ، بگوییم همه برنده هستند . می‌دانید با این کار فرهنگ ما به چه سمت خوبی می رود ؟
۵ـ متأسفم که بگویم نمونه‌های بسیار ضعیف در این نمایشگاه دیدم بعنوان مثال کارهایی خیلی ابتدایی با فامیلی های آشنا دیدم و غیر آشنا.
باید بگویم نمونه های ضعیف فراوان بود و متاسفم که دوسالانه ی ما که باید شناسنامه و آینه ی هنر سرامیک کشورمان باشد ، اینقدر خالی و ضعیف بود . مطمئنم و شکی ندارم توان سرامیک ما چندین برابر این نمایشگاه هست ولی متاسفانه شاید ضعف در مدیریت و نگاه خاص کار را به اینجا کشانده است.
۶ـ شما تعدادی کار را از روی عکس و فیلم در مرحله ی اول قبول کردید و سپس بعد از تحویل کارها تعداد زیادی را حذف کرده اید. می دانید با این کار چه ضربه ای به هنرمندان زده اید ! شایسته است که زحمت کشیده همانطوری که در قسمت‌های قبل گفتم با تشکیل کمیته شناسایی کارهای خوب و قابل قبول را طی مدتی و سر فرصت شناسایی و دعوت به نمایشگاه کنید.
۷ـ نکته ی آخر اینکه هرچه در نمایشگاه جستجو کردم کاری نوآورانه و یک قدم به جلو در سرامیک هنری ایران ندیدم . همانطوری که میدانم هنر در هر رشته ای نگاه نوآورانه در پدیده هاست و هنرمند جهان نو و جدیدی را پیش روی مردم میگذارد و من در این نمایشگاه هیچ چیز نو و خلاقانه و جدیدی ندیدم ، همه سرگرم این بودند که بی کرانگی را به هیأت داوران ثابت کنند . این نشان میدهد که برنامه ریزی و طراحی نمایشگاه سمت و سوی کارها را تعیین میکند و در پویائی و پیشرفت هنر سرامیک بسیار موثر خواهد بود .
با تشکر ، یدالله زیارتی
English (US) · 
Persian (IR) · 
